نکاتی درموردتشویق وتنبیه دانش آموزان

نکاتی درموردتشویق وتنبیه دانش آموزان

 یکی ازمسائل عمده درروش های تربیتی مدارس استفاده به موقع و درست ازتشویق وتنبیه است.بسیاری ازمعلمان ومربیان ممکن است بدون نیاز و ضرورت مبادرت به تنبیه دانش آموزان، بخصوص تنبیه بدنی آنان کنند، درحالی که می توانندقبل ازآن برای ازبین بردن رفتارهای نادرست شاگردان ، روش های دیگری راکه مفیدتر و موثرتراست بکارگیرند.درموارد زیادی نیزمشاهده می شو دتشویق ها و پاداش های غیرضروری برای دانش آموزان اثرات ضدتربیتی بوجود می آورد. مدرسه  می تواند در مقابل رفتارهای نادرست دانش آموزان ، قبل ازمبادرت به تنبیه ازشیوه های متعددی استفاده کندکه درتربیت و هدایت آنان موثرتر نیز می باشد. بعضی ازاین شیوه ها عبارتنداز:

 1- تغافل و بی توجهی نسبت به رفتا رناشایست دانش آموزان

2- جایگزین کردن یک رفتار صحیح به جای رفتار ناصحیح و تقویت آن درشاگرد

3- آموزش رفتارهای مطلوب و مورد انتظار

4- توجه به نیازهای روانی دانش آموز خطاکار و برنامه ریزی برای ارضاء آنها از راههای صحیح

5- محروم کردن شاگرد ا زبعضی چیزها که مورد علاقه او است.

 درنتیجه ی اعمال این شیوه ها رفتارهای نامطلوب دانش آموزان به مرورکاهش می یابد و یا از بین می رود و لذا از ایجاد عواقب منفی تربیتی و شخصیتی درآنان نیزجلوگیری می شود. تشویق دانش آموزان نیز درعین حال که باید به عنوان یک محک و جهت دهنده جزء برنامه های تربیتی مدرسه باشد ، نباید به صورت افراطی و کنترل نشده مورد استفاده قرارگیرد. در تشویق دانش آموزان  باید دقّت  شود که :

1- درصورتی که شاگردی برای انجام کاری انگیزه درونی پیداکرد، میزان و فاصله تشویق ها به مرور کاهش می یابد.

2- از تشویق های متنوع و متناسب با شرایط سنی و نیازهای روانی دانش آموزان استفاده شود.

3- بین خانه و مدرسه در نحوه تشویق شاگردان هماهنگی لازم  بوجود آید.

4- مراقبت شود تشویق دانش آموز باعث گرایش شاگردان دیگر به انجام آنچه علت تشویق بوده بشود و حسادت و حساسیت آنان را برانگیزاند